به نقل از «فرارو»

(تصویر) بازگشت موجود غول‌پیکر باستانی با دستکاری ژنتیک فیل!

تاریخ انتشار: ۸ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۲۰۲۶۰

در میلیاردها سالی که از عمر زمین می‌گذرد، میلیاردها گونه جانوری در آن به وجود آمده و بیش از ۹۹ درصد این گونه‌ها از میان رفته‌اند، حالا دانشمندان امیدوارند که برخی از این جانوران را به زمین برگردانند.

 به گزارش خبرآنلاین، کمپانی بیوتکنولوژی کولوسال بایوساینس قصد دارد، ماموت غول‌پیکر پشمالو را که هزاران سال از انقراضش می‌گذرد به زمین برگرداند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

جرج چرچ دانشمند برجسته حوزه ژنتیک در همکاری با بن لام کارآفرین نامی حوزه فناوری در پی انجام کاری هستند که غیرممکن به نظر می‌رسد.

آن‌ها در کمپانی کولوسال بایوساینس قصد دارند با فناوری نوین ویرایش ژن، فیل‌هایی خلق کنند که توانایی زندگی در سرما و ظاهری شبیه به ماموت‌های پشمالو داشته باشند.

چطور ماموت‌ها را به زندگی برگردانیم؟

آخرین ماموت‌های پشمالو حدود ۳ هزار و ۷۰۰ سال پیش از میان رفتند و نسل این موجود باشکوه برای همیشه منقرض شد. البته خویشاوندان نزدیک آن‌ها، فیل‌ها هنوز در جنگل‌های بارانی آسیا و دشت‌های آفریقا به حیات خود ادامه می‌دهند.

چرچ می‌گوید: «خویشاوندی نزدیک فیل‌های امروز و ماموت‌ها در نگاه اول کاملا مشخص است. حتی می‌توان گفت که فیل‌های آسیایی و آفریقایی تفاوت بیشتری با هم دارند تا با ماموت‌های منقرض شده.»

در حقیقت آن‌طور که لام می‌گوید فیل‌های آسیایی با ماموت‌های پشمالو تا حدود ۹۹.۶ درصد اشتراک ژنتیکی دارند و تلاش دانشمندان برای بازگرداندن ماموت‌های پشمالو روی کار بر این چهار دهم درصد اختلاف متمرکز شده است.

به بیان دیگر آن‌ها امیدوارند با مهندسی ژنتیک فیل‌های آسیایی، آن‌ها را از نظر ظاهری و تحمل سرما شبیه ماموت‌های پشمالو سازند.

ماموت‌های پشمالو جانورانی عظیم‌الجثه بودند که با ۴ متر قد و بین ۶ تا ۸ تن وزن در مناطق سردسیر قاره‌های آمریکا، آسیا و اروپا از ۳۰۰ هزار سال پیش زندگی می‌کردند. تقریبا اکثر جمعیت این جانوران با پایان عصر یخبندان و ظهور شکارچی قدرتمندی به نام انسان حدود ۱۰ هزار سال پیش از میان رفت. البته تا حدود ۳ هزار و ۷۰۰ سال پیش گروهی از آن‌ها هنوز در جزیره ورانگل سیبری وجود داشتند.

این علف‌خواران بزرگ نقش مهمی در چرخه طبیعی محیط‌های سرد شمالی داشتند و با از میان رفتنشان چهره این مناطق نیز به مرور تغییر کرده است.

حالا دانشمندان کولوسال بایوساینس امیدوارند با احیای این گونه از طریق ویرایش ژن فیل‌های آسیایی تنوع زیستی را به مناطق سردسیر شمالی زمین برگردانند.

هم اکنون یک گروه ۴۰ نفر از دانشمندان در ۳ آزمایشگاه روی این پروژه کار می‌کنند و امیدوارند که تا سال ۲۰۲۷ یعنی حدود ۵ سال دیگر بتوانند به نتیجه برسند.

منبع: نیوزویک

منبع: فرارو

کلیدواژه: ژنتیک فیل ماموت های پشمالو فیل های آسیایی ماموت ها سال پیش فیل ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۲۰۲۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دانشمندان یک «خطای فنی» در لبه کیهان کشف کردند

نظریه معروف اینشتین برای ۱۰۰ سال ستون اصلی فیزیک مدرن بوده و به توضیح چگونگی عملکرد گرانش در زمین و خارج از فضا کمک کرده است. علاوه بر این، مطالعات بی‌شماری در طول سال‌ها صحت این نظریه را ثابت کرده‌اند و تأیید می‌کنند که گرانش بر سه بُعد فیزیکی ما و همچنین بر بُعد چهارم زمان تأثیر می‌گذارد اما به نظر می‌رسد این نظریه در مقیاس‌های بزرگ‌تر با مشکلی جزئی همراه است.

به گزارش ایسنا، رابین ون(Robin Wen)، نویسنده اصلی این پروژه و یکی از فارغ‌التحصیلان ریاضی فیزیک واترلو، در یک مقاله دانشگاهی توضیح می‌دهد: این مدل گرانش برای همه چیز از نظریه‌پردازی مه‌بانگ گرفته تا عکاسی از سیاه‌چاله‌ها ضروری بوده است.

به نقل از اس‌اف، اما وقتی سعی می‌کنیم گرانش را در مقیاس کیهانی، در مقیاس خوشه‌های کهکشانی و فراتر از آن درک کنیم، با پیش‌بینی‌های نسبیت عام به ناسازگاری‌های ظاهری بر می‌خوریم. تقریبا انگار گرانش کاملا با نظریه اینشتین مطابقت ندارد. ما این ناهماهنگی را یک «خطای فنی کیهانی» می‌نامیم. گرانش در مواجهه با فواصل میلیاردها سال نوری حدود یک درصد ضعیف‌تر می‌شود.

این مطالعه که در مجله کیهان شناسی و فیزیک اختر ذرات منتشر شد، این احتمال را بررسی کرد که قدرت گرانش حاکم بر کل جهان(ثابت گرانشی کیهانی) کمی متفاوت از ثابت گرانشی نیوتن است که گرانش را در مقیاس‌های کوچکتر، مانند مدار سیارات اطراف خورشید را کنترل می‌کند.

نیایش افشردی، استاد اخترفیزیک در دانشگاه واترلو می‌گوید: تقریبا یک قرن پیش، ستاره‌شناسان کشف کردند که جهان ما در حال انبساط است.

هر چه کهکشان‌ها دورتر باشند، سریع‌تر حرکت می‌کنند، تا جایی که به نظر می‌رسد تقریبا با سرعت نور حرکت می‌کنند و این حداکثر سرعتی است که نظریه اینشتین اجازه می‌دهد. یافته‌های ما نشان می‌دهد که در همان مقیاس‌ها، نظریه اینشتین نیز ممکن است ناکافی باشد.

بنابراین، چرا دانشمندان چنین ایده‌ای را برای اصلاح نظریه انقلابی اینشتین در نظر می‌گیرند؟ به نظر می‌رسد برخی از نظریه‌های گرانش کوانتومی جایگزین مانند گرانش هوراوا-لیفشیتز به طور طبیعی چنین نقص کیهانی را بین مقیاس‌های بزرگ و کوچک پیش‌بینی می‌کنند. مطالعه جدید یک راه ساده برای پیاده‌سازی این اثر مانند یک پاورقی به مدل استاندارد کیهان شناسی ارائه می‌دهد.

ون و همکارانش یک پارامتر جدید به نام Omega_g معرفی کردند که تفاوت بین ثابت‌های گرانشی کیهانی و نیوتنی را اندازه می‌گیرد. آنها دریافتند که مشاهدات فعلی از ماهواره پلانک که تابش پس‌زمینه مایکروویو کیهانی را اندازه‌گیری می‌کند، مقدار Omega_g را در حدود منفی ۰.۰۱ یا حدود یک درصد تفاوت در قدرت گرانش در مقیاس‌های کیهانی در مقایسه با مقیاس‌های محلی نشان می‌دهد.

یک Omega_g منفی منجر به گرانش کمی ضعیف‌تر می‌شود و باعث انبساط کیهان در بزرگترین مقیاس می‌شود. این اثر ظریف می‌تواند چند مشکل دیرینه بین مشاهدات مختلف کیهان‌شناسی در مدل استاندارد را کمی کاهش دهد.

ون می گوید: آن را مانند پاورقی برای نظریه اینشتین در نظر بگیرید. وقتی به مقیاس کیهانی رسیدید، شرایط و ضوابط اعمال می‌شود.

افشردی می‌افزاید: این مدل جدید ممکن است اولین سرنخ در معمای کیهانی باشد که ما شروع به حل آن در فضا و زمان کرده‌ایم.

محققان هشدار می‌دهند که وجود یک نقص کیهانی بر اساس داده‌های فعلی هنوز قطعی نیست. اندازه‌گیری‌های دقیق‌تری از آزمایش‌های آینده که پس‌زمینه مایکروویو کیهانی و توزیع ماده در اعماق فضا را ترسیم می‌کنند، برای تایید یا رد قطعی این شکست بالقوه نسبیت عام در انتهای کیهان مورد نیاز است.

انتهای پیام